εμπυρριχίζω

ἐμπυρριχίζω (Α)

αλαζονεύω, κομπάζω, υπερηφανεύομαι για κάτι με τρόπο όχι κόσμιο («ἐμπυρριχίζων τῇ τῶν σοφισμάτων στροφῇ», Γρηγ. Νύσσ.).